Week 50
Alcatrazz - Parole Denied Tokyo 2017
Label Frontiers rec.
Beoordeling 8
Review Het was de superband Alcatrazz die begin jaren 80 hun oorsprong kende met zanger Graham Bonnet, Yngwie Malmsteen, Gary Shea, Jimmy Waldo en Clive Burr. Voor de melodische rock fans is het een plaatje. Wanneer Malmsteen werd vervangen door Steve Vai werd het album Disturbing the Peace een klassieker. Inmiddels weet Graham Bonnet de band zo nu en dan weer bijeen te brengen of een eigen samenstelling er van te maken. De rock veteraan weet nog steeds prima albums te maken en vermengt de Alcatraz songs met eigen songs in zijn shows. Ditmaal weet Bonnet Gary Shea en Jimmy Waldo te verleiden en met de gitarist en drummer van zijn solo band, Pesinato en Benquechea Alcatrazz weer op de bühne van Japan te brengen. Een album vol heerlijke classic Alcatrazz songs waaronder ‘God Blessed Video’, ‘Too Young To Die’ en het mooie ‘Will You Be Home Tonight’. Het blijven mooie songs waar Bonnet alleen de sound in kan brengen door zijn oplopend zangwerk dat soms wat tegen het schreeuwerig aanhangt. Om het Japanse publiek tegemoet te komen staan ‘Ohayo Tokyo’ en ‘Heroshima’ op de setlijst. Naast de live cd en dvd is er een extra schijf met de demo takes. Hier staan demo;s op van het album uit 1985 met ‘No Imagination’ en het ‘Set Me Free’. Het album is dan ook een prettig weerzien van de band, al is het maar van korte duur en niet helemaal een volledige reünie, het is wel een prima album dat de oude platen uit de kast doet halen.
Te zien in Nederland
Van Morrison – The Prophet Speaks
Label Caroline rec
Beoordeling 7,5
Review De Ierse singer-songwriters Van Morrison komt in zijn na dagen van zijn leven met mooie albums vol blues en jazz. De 73 jarige zanger/ saxofonist leeft wellicht in de studio. Dit is zijn 40ste album en zijn 4de album dit jaar!!! Roll With The Punches, Versatile en You’re Driving Me Crazy gingen the Prophet Speaks voor. Zijn co creaties met meester trompettist Joey DeFrancesco zijn vooral voor de jazz liefhebbers een lust voor het oor. Van deMan weet hoe de songs het best in zijn stijl gespeeld dient te worden. De songs ‘Gotta Get You Off My Mind’ van Somomon Burke of ‘Laughing And Clowning’ van Sam Cooke, Morrison weet er altijd een eigen draai aan te geven. Het blijft swingen en de intentie van de cover songs blijven overeind staan. De warme saus weet hij er telkens overheen te brengen. Naast covers van John Lee Hooker (‘Dimples’) en de jaren 20 songs van JD Harris ‘Worried Blues’. ‘Teardrops’ en Willy Dixon ‘I Love The Life I Live’ brengen de oude blues weer tot leven. Al missen we de songs waarmee Van Morrison zich in de picture speelde, die we horen op onder andere Astral Weeks, It’s Too Late en Moondance die als re issues zijn verschenen. .
Te zien in Nederland
Jason Becker – Triumphant Hearts
Label Mascot
Beoordeling 8
Review De naam Jason Becker hoor je niet snel in de rijtjes van top gitaristen. Maar je kunt hem gerust naast de namen als Steve Vai, Marty Friedman, Joe Satriani, Neal Schon plaatsen. Toch weet Becker altijd een melodisch tintje aan zijn songs te brengen die iets verder gaat dan zijn collegae. Becker weet op jonge leeftijd met Cacophony zich al in de picture te spelen. Marty Friedman nodigt hem naast Cacophony ook uit voor zijn solo album. David Lee Roth ziet hem als opvolger van Steve Vai en het album ‘A Little Ain’t Enough’ wordt opgenomen. Wanneer hij Roth op tour gaat, blijkt Becker aan een variant van de ziekte ALS te lijden. o weerhoudt de man niet om zijn oude nummers en nieuwe ideeën over te brengen aan zijn collega’s. Het resultaat is dan ook meer dan prachtig! Met een klassiek stuk weet hij het album te beginnen waarna het soulnummer ‘Hold On To Love’ met een heerlijk gitaarstuk aan het eind volgt. Met voormalig Scorpions gitarist Uli Roth en voormalig Megadeth gitarist Chris Broderick wordt ‘Magic Woman’ opgevoerd. Het ‘Fantasy Weaver’ komt uit zijn periode met Cacophony. Nu is het omgezet tot een ukelele met de meester Jake Shimabukuro en harpen. Het blijven tokkel instrumenten en daar is Becker bewust van. Het meesterwerk ‘Valley of Fire’ met the Magnificent 13 en ‘River of Longing’ zijn topstukken op het album. Op het meesterwerk weet Becker 13 collega’s aan te laten sluiten. Michael Lee Firkins, Mattias Eklundh, Greg Howe, Jeff Loomis, Ritchie Kotzen, Gus G, Steve Hunter, Ben Woods, Marty Friedman, Neal Schon, Paul Gilbert, Joe Bonamassa en Steve Vai. Wanneer je deze namen in je persoonlijke telefoonnummer hebt staan en ze willen allen graag met je mee spelen. Dan is er nog een kluppie met Joe Satriani, Aleks Saver, Guthrie Govan en Steve Morse, die niet beroerd zijn om het River nummer verder in te spelen. Wanneer Trevor Rabin hier een totaaltje van maakt staat ‘River of Longing’ twee keer op het album. Bijzonder is het ‘Blowing in the Wind’ van Dylan, dat een mooie vertolking kent maar ook veel mening geeft aan de maker van dit album. Het album is zeker geen gepingel album wat we eerder wel eens van Becker hebben gehoord. Maar dit keer is het samen met zijn collega’s een prachtig uitgebalanceerd en melodieus muzikaal document geworden. Alweer een prachtig album op de valreep van het jaar en wellicht een levensdocument voor de man zelve!!
Te zien in Nederland
7 Days in Alaska - Dance with Ghosts
Label PIAS
Beoordeling 8
Review Het Noorse trio 7 Days in Alaska is een nieuwe band op het poprock front. De heren wisten in mei al een teken van leven te geven met hun single. Nu is het tijd voor een volledig album. Op de valreep van het jaar komt hier dan toch een heerlijk debuut album… De heren hebben goed geluisterd naar hun idolen U2, 30 Seconds to Mars en Muse. Het openingsnummer ‘Lost at Sea’ is al een heerlijke binnenkomen. Met ‘Make You Stay’ weten ze de sfeer van de huidige U2 te benaderen en hier dan ook nog een ruw randje aan te plakken. “Hey Girl’ kent al meer een popsound. Niets bijzonder op het eerste gehoor, maar het is o zo pakkend! Dit album sleept je door alle facetten van de poprock sound. Heerlijk afwisselend met ‘All the Things I’ll Never Say’ of ‘Everything I Did’. Het nummer ‘Against the World’ is hun drive tot succes geworden. Het trio weet inmiddels door te breken in hun eigen land en Duitsland. Het zal vast niet lang duren dat Nederland ook mee kan deinen op de poprock van deze Noorse act.
Te zien in Nederland
Amgala Temple – Invisible Airships
Label Pekula rec. / PIAS
Beoordeling 7,5
Review In Noorwegen wordt er erg veel soorten muziek gemaakt. Het Noorse trio Amgala Temple is een samenstelling van bandleden die gewerkt hebben met A-ha , The National Bank en Jaga Jazzist. Dit trio weet dan ook de puntjes op de i te zetten als het gaat om kwaliteit en drives. Met het openingsnummer Bosphorus wordt er een combinatie van Jazz en progrock uitgeperst. Met een drummer Gard Nilsen die zich volledig uitleeft met solo’s en heerlijke triolen breaks. In het ruim 12 minuten durende nummer weten de heren accenten te leggen die je niet snel zal verwachten. Het Avenu Amgala is daarentegen meer laid back te noemen. Waar de thematische backline wordt overgoten door slepende gitaar solo’s. Met ‘Fleet Ballasistic Missile Submarine’ weet men de spanning meer in het nummer te brengen en de intro als een rustpunt binnen het album te plaatsen. Uiteindelijk weten de heren dit tot een psychedelische rocksound op te krikken. Met ‘the Eccentric’ en het 10 minuten durend slotstuk ‘Moon Palace’ valt men in herhaling of wordt het verrassende aspect al te meer naar een verwachting verheven. Al is het om na te spelen een hele klus. Hierdoor is het album vooral voor muzikanten die een uitdaging willen zeker een must. Voor de doorsnee luisteraar zal dit kuntstukje eerder een irritatiebron gaan worden.
Te zien in Nederland
Blue Mood – Live at Notodden Blues fest.
Label Blue Mood / PIAS
Beoordeling 8
Review Het label Blue Mood beleefde vorig jaar hun 20 jarig jubileum. Het label weet door de jaren heen een plaatst te veroveren in de klassieke blues sound. Dit werd gevierd met het festival in Notodden. Het is dan ook een mooi verzamel album van allerlei Noorse blues helden die dit label een warm hart toedragen. De heerlijke drive ‘the Bender’ van Kid Anderson is direct pakkend en met de ruwe mondharmonica wordt het nog levendiger dan live! Of de funkblues van Knut Nordhagen doet denken aan James Brown die weer is opgestaan. Chuck Willis zijn ‘Lovestruck’ wordt prachtig vertolkt door Vidar Busk. Gewapend met een heerlijke gitaarsound weet hij de power af te wisselen met een ingetogenheid. Amund Moarud mag zijn 7 minuten durende ‘She Love Me She Loves Me Not’ vertolken. Het zijn de beeldende verhalen in de blues die alles herkenbaar maken. De sound is prachtig en de wens dat deze Noren iets meer bekendheid krijgen is wel op zijn plaats. Het is een mooi album voor de blues liefhebber die even buiten de gebaande paden iets zoekt en toch vertrouwd klinkt!!!
Te zien in Nederland
Banty Holler - Tradition
Label Eigen beheer
Beoordeling 7
Review Het is Neile Holler die zijn geboortestad Chicago verruilt met het avontuur in Europa. Na diverse baantjes als bordenwasser, verkoper en kelner in diverse steden te hebben uitgevoerd, belandt de man in Rotterdam om daar zijn muzikale droom na te leven. Wanneer we in het tweede nummer ‘Road Song, Let The Train Blow the Whistle’ veelvuldig het blowin’ in the wind voorbij horen komen, weten we waar Holler zijn muzikale roost heeft liggen. De man is trouw aan de traditionele singer songwriters vorm zoals we dit ooit in de jaren 60 van Bob Dylan te horen kregen. Ook Holler zoekt het in de blues en storytelling met ‘T for Texas’, ‘Rock Salt and Nails’ en het meer uptempo nummer ‘Swing On By’. Voor Holler is dit een prima debuutalbum om de aandacht op zich te vestigen. De eenvoud van de songs is vooral pakkend en daardoor krijgt het een gezellig karakter.
Te zien in Nederland
Josephine Foster – Faithful Fairy Harmon
Label Fire / Konkurrent
Beoordeling 7
Review De 44 jarige singer-songwriter Josephine Foster draait inmiddels al wat jaartjes mee. Haar stem is haar kracht. Daar waar intiem gezongen en mysterieus de lofzang elkaar schuren zijn de songs ondersteund door de pianoklanken met of zonder een zingende zaag. Zo begint dit album met ‘Soothsayer Song’ en ‘A Little Song’. Wanneer haar iele hoge zangpartijen met The Virgin of the Snow met gitaar en cello wordt begeleid, wordt het als een ritueel dat een jammerend blues karakter kent. Met ‘Pearl in the Oyster’ komt de aardse spanning weer terug op het album. Het klinkt al bijna vertrouwd en veilig, al blijft de bezwering in tact. het religieus tintje horen we in ‘Lord of Love’, dat als een vertrouwd popliedje klinkt. Deze excentrieke sound past bij Foster en maakt haar sound uniek. Ook hier is er iets meer draaiuren nodig om alles op zijn plaats te laten vallen.
Te zien in Nederland
week 49
Seventh Wonder – Tiara
Label Frontiers rec
Beoordeling 7,5
Review Andreas Blomqvist en Johan Liefvendahl zijn nog de enige bandleven van het eerste uur als het gaat om de Zweedse band Seventh Wonder. Met het album Tiara weet de band hun 5de album op de markt te brengen. Een album weer vol prog rock en rock uitspattingen. Wanneer Tommy Karevik in 2012 werd aangekondigd als nieuwe zanger van de band Kamelot was dit voor hem niet het teken om Seventh Wonder te verlaten. Het is dan ook mooi dat hij dit blijft doen en heeft dit jaar een druk schema. Met Kamelot was dit jaar de release van The Shadow Theory en nu met Seventh Wonder Tiara. De rocksound is een prog metal sound dat energierijk is, maar ook de benodigde rustpauzes kent. Deze afwisseling smeed zanger Karevik tot een geheel. ‘Dream Machines’, ‘Victorious’ en ‘By The Light of the Funeral Pyres’ zijn prachtige songs. Aangezien het een concept album is met een verhaal, staat Tiara hier centraal. De drieluik van Tiara, ‘Tiara’s Song’, ‘Good Night’ en ‘Beyond Today’ (allen gemiddeld 7 minuten) is het juweeltje van het album. Het is dan ook een pracht album voor de echte prog metal rockerssss
Te zien in Nederland
Beth Hart - Live Royall Albert Hall
Label Mascot / Provogue
Beoording 8
Review Beth Hart weet vanaf de eerste noten die ze zingt The Royal Albert Hall stil te krijgen met een solo zang ‘As Long As I Have A Song’, waarna het hele publiek na 3 minuten al helemaal uit hun dak gaat. De band valt in met ‘For My Friends’ en de blues rock night kan beginnen. Enige dagen voordat de zangeres het Ziggo Dome aandeed heeft ze dit album opgenomen. Daar waar de zaal misschien iets te groot was voor haar, stond ze afgelopen maand in TivoliVredenburg. Ze is al jaren populair in Nederland. Net als haar maatje Joe Bonamassa is het de springplank voor haar carrière geweest. Met haar ‘LA Song’ eind jaren 90 scoorde ze hier nog een hitje, maar die zien we niet meer op dit album terug. De blues doet het goed en daar weer Beth Hart met haar expressie en zangstijl een heerlijk ruw randje aan te geven. Van de bluesrock met ‘Lift You Up’ gaat ze gemakkelijk naar de laid back blues van ‘Close TO My Fire’ om daarna de countryblues tegemoet te komen met ‘Bang Bang Bloom Boom’. Het wisselt zich gedurende 2 uur elkaar af. De songs zijn pakkend genoeg maar ik kan me voorstellen dat na de eerste cd van 1 uur het tweede deel van de dubbelaar niet meer wordt gedraaid. Daar waar Joe Bonamassa zijn gitaren laat gieren, weet de band van Hart hier meer een kort geknepen solo van te maken, daar waar ‘Saved’ een voorbeeld van is. Haar verhalen over haar huidige man Scotty verteld ze ronduit, maar om dit op een album te laten staan als intro vind ik persoonlijk wat jammer. Zeker wanneer we het album na 5 jaar nog willen beluisteren. Het past wel bij de songs als ‘The Ugliest House on the Block’ en dat levert nu even een de extra info op. Met ‘Take It Easy On Me’ laat ze horen dat ze echt bij de wereldtop hoort. De laatste jaren zit haar carrière in de lift en dan is dit een goed moment om een live album uit te brengen. Want live is Beth Hart op haar best en dat staat nu mooi op tape.
Te zien in Nederland
Farao - Pure O
Label Western vinyl/ Konkurrent
Beoordeling 7,5
Review De muziek van Farao komt tegenwoordig uit de Duitse hoofdstad Berlijn. Na haar debuutalbum Till it’s All Forgotten komt de Noorse zangers met het vervolg Pure O. Een album waarbij de elektropop schuurt aan de moderne droompop. Haar helder en lichte zangstem weet zit te mengen in de elektropop sounds van ‘Marry Me’. Met erotische geluiden begint ze het ‘Lula Loves You’ waardoor het nummer al deinend tot een einde komt. Al is Farao best serieus te benaderen. Het album kent prima songs waarbij de keyboard wel eens uit de bocht vliegt bij ‘Get Along’. De songs zijn enerzijds ontspannen en lief door de sound en het stemgeluid. Anderzijds zijn de erg onrustig wanneer er plotseling veel aandacht wordt gegeven aan keyboards of een onrustig snel ritme door de songs wordt gevlochten. ‘Luster of the Eyes’, ‘Cluster of Delight’ en ‘Gabriel’ worden daardoor wat onrustige 90 pop songs. Het heeft vooral wat draaiuren nodig om gewend te raken aan deze afwisseling, waardoor je het uiteindelijk wel oppakt. Het is een moderne 90’s album geworden en wellicht een goede stap naar nieuwe moderne sound dat we in de toekomst meer zullen horen.
Te zien in Nederland
Willie Nelson - My Way
Label Legacy/ Sony
Beoordeling 8
Review Op dit moment weten de zoons van de befaamde country zanger Willie Nelson de bioscopen te veroveren met hun songs in de film A Star Is Born. Maar de oude baas weet zelf ook nog prachtige albums te maken. De afgelopen jaren wist Nelson al mooie albums te maken waaronder het album The Last Man Standing. Afgelopen maand wist Nelson zijn zang idool Frank Sinatra te eren met een prachtige coverplaat My Way. Er zijn velen die Sinatra songs hebben gecoverd en velen die het nasale stemgeluid van Nelson verafschuwen. Maar hier komen beide talenten optimaal bijeen. De songs zijn intens, jazzy en prachtig gezongen. ‘Young at Heart’,‘Blue Moon’, ‘Night & Day’ en een mooie versie van ‘It Was A Very Good Year’ komen voorbij. Het doet de oude blue eyes herleven. Met Norah Jones weet Nelson ‘What Is This Thing Called Love’ een duet te maken en natuurlijk mag het ‘My Way’ niet ontbreken. Een mooi cadeau voor een Sint avond of voor later onder de kerstboom.
Te zien in Nederland
Navarone - SALVO
Label Suburban
Beoordeling 8
Review De Nederlandse rockband uit Nijmegen timmert de afgelopen jaren goed aan de weg. Met het laatste album Oscillation uit 2017 verraste de band vriend en vijand. Onder het toeziend ook van producer Joost van den Broek is ook het nieuwe album SALVO tot stand gekomen. Het vierde album bevat wederom weer goed uitgewerkte rocksongs. Ditmaal heeft men gekozen voor een directe live opname van de songs. De zang en gitaarsolo’s zijn daarna als overdub toegevoegd, waardoor het album levendig is geworden. Een goede benadering naar hun live shows. Het is een sterk opening met ‘The Strong Survive’ waarna er voor een meer uptempo rock and roll sound wordt gekozen. Uiteindelijk weet de stevige rock met ‘Cerberus’ en ‘Surrender’ terug te keren en is de rest van het album in de rocksound doorgevoerd. Met het melodisch tintje is ‘SoReal’ eerder een popsong en potentiele hit. Natuurlijk mag er geen ballad ontbreken en dat wordt gevonden in een intens mooi nummer ‘Fire’. De volle zang past exact in de sound van een rock act waarvan we in Nederland maar weinige hebben. Navarone weet met dit album te brengen wat er van hen wordt verwacht, al is het vorige album iets verrassender. .
Te zien in Nederland
Impellitteri – The Nature of the Beast
Label Frontiers rec.
Beoordeling 7,5
Review De gitarist Chris Impellitteri weet al jaren lang hoe hij de solo’s uit zijn gitaar moet toveren. De band is al vanaf 1087 bezig en heeft vele bekende namen op zijn albums staan. Van Graham Bonnet, Chuck Wright en Ken Mary zijn enkele musici die hun diensten hebben verleend. Inmiddels is zijn band al enige tijd stabiel met o.a. zanger Rob Rock. Zijn rockstem past geheel bij de band en is als het ware een rustpunt in zijn stijl van de rock. De songs van Impellitteri zijn vooral snel en krijgt daardoor een onrustige sound. De drummer moet het allemaal maar bijhouden. De cover van ‘Phantom of the Opera’ is een mooi voorbeeld hiervan. Toch is het voor de metalfans juist een lust om alles even een tandje sneller te laten klinken naar wat het bedoeld is. Het sterke ‘Masquerade’ doet denken aan de oude Alcatrazz sound, waar voormalige Impellittiri zanger Graham Bonnet van ooit en nu weer van deel uit maakt. De afwisseling van klassiek en metal is zeker op dit album ook weer aanwezig. Het meer logge rock van ‘Man of War’ (grapje naar ManOWar) is even lekker tussen alle solo en snelle riffjes van o.a. ‘Gates of Hell’ en ‘Wonder World’. Naast dat het een snelle metalrock sound is, is het zeker vol dynamiek en power. Prima album voor de fans die zich tussen rock en metal begeven.
Te zien in Nederland
Nordic Union – Second Coming
Beschrijving Frontiers
Type project 8
Review Wanneer de melodische rock fans de namen Erik Martensson en Ronnie Atkins voorbij horen komen gaat er bij hen wellicht een lichtje branden. Voor de rest van de bevolking blijft het donker. Als Vikingen van het eerste uur zullen ze alle rockharten veroveren. Al is Nordic Union voor hen een project naast hun eigen acts. De samenwerking van dit Scandinavisch duo brengt nu het tweede album. De gitarist en multi instrumentalist van W.E.T en Eclipse produceert tevens dit album. Ronnie Atkins maakt furore als zanger van de Deense rockact Pretty Maids en Magnus Ulfstedt is als drummer ingevlogen hierdoor staat de Zweedse en Deense flag prominent op de hoes. Het album bevat dan ook heerlijke rocksongs. De rocksound van Pretty Maids wordt door Erik commerciëler en meer melodieuzer waardoor het voor het grotere publiek toegankelijker wordt. Het duo weet misschien niet iets nieuws te brengen maar met ‘New Life Begins’, ‘It Burs’ en ‘The Final Break’ weten ze overtuigend de melodische rock te brengen waar het ook moet zijn. Heerlijke riffs, lekkere tempo en rauw waar het nodig is.
Te zien in Nederland
Fufanu - The Dialogue Series
Label One Little Indian / Konkurrent
Beoordeling 7
Review De experimentele elektro sound van de band uit Ijsland weet dit keer een drieluik te maken. Het zijn 3 eps die tot een album is gesmeden. Het doet denken aan een elektronische punkband die op zoek gaat naar een eigen geluid. De herhaalde beats en loops van ‘Label’s’ en ‘Listen To Me’ worden bezongen door een donkere stem van Kaktus Einnarson. Al is de ‘Hourglass’ weer helder ingezongen. Het is meer toegankelijk voor het grotere publiek. Het brengt het licht op het album. Het album kent vooral veel elektronica in de songs. De alt techno sound krijgt met deze band een mooie vorm. Daar waar het commercieel tintje is wordt snel afgewisseld in een alto sound dat hier weer haaks op staat. Deze afwisseling maakt het juist een interessant album.
Te zien in Nederland
Helene Fisher – Best of ….
Label Polydor
Beoordeling 7,5
Review Hoewel ze van Russische komaf is, is Helena Fischer vooral bekend als zangeres van de Duitstalige pop. En dit doet ze dan ook met veel succes. Haar albums zijn al ruimt 15 miljoen maal verkocht en staat op het podium met Michael Bolton en Udo Jurgens. Het Best Of … album is niet haar eerste best of album. Ditmaal zijn we bijna 10 jaar later dan de eerste en zijn er weer vele hits aan toegevoegd. Het zijn de bekende typische schlager songs die erg populair zijn en daarna worden gecoverd door diverse Nederlandse artiesten. Hoewel ze geen hits scoort in de lijsten van Nederland, weet ze in september een Gelredome in Arnhem te vullen. Dus genoeg mensen die haar songs omarmen. En eerlijk is eerlijk. Het klinkt allemaal als een klok en het is vet commercieel, glad en gepolijst. Maar hier is ook een markt voor en om deze fans te begrijpen is dit een gemakkelijke instapper.
Te zien in Nederland
Calexico - The Black Light (20th Ann.)
Label City Slang Records
Beoordeling 8
Review Twintig jaar geleden kwam The Black Light uit, het tweede album van de Amerikaanse band Calexico die als geen andere in staat is om je het gevoel te geven dat je jezelf midden in een bloedhete woestijn in Arizona of New Mexico bevindt. Het hart van de band is al die tijd gevormd door Joey Burns en John Convertino en het duo heeft de afgelopen decennia een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd. Dit jaar was daar nog het tiende album The Thread That Keeps Us uit. Maar hier dus aandacht voor een onvervalste klassieker die nog steeds indrukwekkend en tijdloos te noemen is. Twintig jaar oud, veelal instrumentaal met een 17-tal tracks die je meenemen naar het decor van die hete Sonora-woestijn vol met Saguero-cactussen en tumbleweeds. De stad Arizona en Tucson maar evengoed desolate dorpjes waar de wind vrij spel heeft. In dat decor speelt zich dit album af met prachtige nummers als ‘The Ride Pt. 2’, melancholische instrumentale interludes als ‘Where Water Flows’ en nummers met de mariachi-sound zoals ‘Chach’. Zowel Burns als Convertino kijken met plezier terug naar de totstandkoming van dit album. Convertino zegt hierover: “it was a time of experimentation with a lot of new instruments and what we could do with more than just four or eight tracks” waarbij Burns hem aanvult: “It’s a beautiful snapshot in time and place, and filled with heart”. Het originele album wordt in deze jubileumversie aangevuld met een bonus-cd met nog eens 11 tracks die of nooit eerder zijn uitgekomen zoals het mooie ‘Lacquer’ of outtakes van bestaande nummers. Voor de fans een must-have en voor diegene die deze band met hun typerende sound nog niet kennen is deze afgestofte en opgepoetse uitgave een mooie kennismaking. Veel luisterplezier.
Dan Mangan - More Or less
Label City Slang Records
Beoordeling 8,5
Review De Canadese singer/songwriter is terug met zijn vijfde album More Or Less. De winnaar van een Canadese Juno-Award, woonachtig in Vancouver en inmiddels vader van twee kinderen, beloofde terug te keren naar zijn singer/songwriter roots. Het wordt meteen duidelijk dat Mangan zijn belofte inlost en terugkeert naar het betere singer/songwriter-werk en de wat experimentele sound van zijn laatste album Club Meds achter zich laat. Opener ‘Lynchpin’ is meteen van hoogwaardige kwaliteit en ademt meteen een vertrouwde sfeer uit. Mangan is wat volwasser geworden en het vaderschap biedt hem ook een wat andere blik op onze wereld. In het prachtige ‘Just Fear’ zingt hij “Every road feels travelled and we got lost in the struggle/The whole world’s unravelling” en uit hij zijn zorgen nog maar eens. Met ‘Lay Low’, waar je eigenlijk alleen zijn stem hoort, weet de sympathieke Canadees je tot op het bot te ontroeren. Voor dit album kreeg Mangan medewerking van producer Drew Brown (o.a. Radiohead en Beck) en hij is mede bepalend geweest voor de sound van dit nieuwe album. Naast de hang naar perfectie was hij degene die Mangan in contact bracht met door de wol geverfde sessiemuzikanten als drummer Joey Waronker (o.a. Roger Waters, Beck) en een multi-instrumentalist Jason Falkner. Een nummer als ‘Peaks & Valleys’ zou zonder de samenwerking met Brown dan ook anders hebben geklonken. Het “Less Is More” principe is hier prachtig hoorbaar want ondanks het tempo heeft het nummer een mooi “stripped-down”-karakter. Naast het al eerder genoemde ‘Just Fear’ en ‘Lay Low’ noemen we met ‘Cold In The Summer’ nog een hoogtepunt van dit album. Mangan vertelt hier over het leven als getrouwde vader en de daarbij verantwoordelijkheden in deze tumultueuze tijd. ‘Toubled Mind’ is het meest uptempo nummer op dit vijfde album terwijl Mangan ons bij ‘’ Fool For Waiting’ ons op een prachtig, innemende ballad trakteert. Op het einde van het album zijn er nog wat “Dreampop”-achtige tracks als ‘Can’t Not’ en ‘Never Quiet’ en als afsluiter neemt Mangan ons nog één keer mee in zijn kijk op het leven in het sober, melancholieke maar o zo mooie ;’Which Is It’. Dit vijfde album is waarschijnlijk singer/songwriting in perfectie. Vooral de samenwerking tussen de artiest Dan Mangan en producer en muzikanten is hoorbaar in balans. Alles in de juiste proporties, niets te veel maar ook van niets te weinig. Een even verrassend als prachtig album dat bij elke luisterbeurt mooier en mooier wordt. Veel luisterplezier.
The Aints - The Church of Simultaneous
Label Agitated Records
Beoordeling 8
Review De inmiddels 62-jarige Ed Kuepper kennen we misschien nog als frontman en gitarist van de Australische punkband The Saints waarmee hij in de jaren ’70 behoorlijk aan de weg timmerde. In 1978 kwam er een einde aan de samenwerking en Kuepper ging zijn eigen weg. Nu, een kleine 40 jaar na dato, is hij terug met zijn band The Aints! (zonder S). Het moet haast als een jongensboek klinken. Na menig meningsverschil werd de stekker in 1978 uit The Saints getrokken waarna Kuepper met Laughing Clowns nog wat platen maakte. Daarna was het vooral een solocarrière die zich voornamelijk in Australië afspeelde. 40 jaar na oprichting van The Saints vond Kuepper het weer tijd om die oude songs nieuw leven in te blazen. Met een nieuw geformeerde band ging hij weer het land in en speelde naast bekend werk ook veel, nog niet eerder uitgebracht werk. Dat werd zo goed ontvangen dat hij besloot om een album uit te brengen met The Aints!. Kuepper zegt hierover: “The Material On This Album Is Made Of Songs And Various Musical And Lyrical Elements (Also Known As Bits And Pieces) That I Wrote Between 1969 When I Began Highschool And Started To Seriously Fantasize About Putting A Band Together, And Late 1978…. That Slightly Nebulous Time Between The Breakup Of The Original Saints And The Formation Of My Second Group Laughing Clowns.” Mooi is dat Kuepper blazers onder leiding van Eamon Dilworth heeft toegevoegd aan deze nummers die dus eigenlijk al decennia oud zijn. Vanaf de eerste noot van ‘Red Aces’ is de blazerssectie aanwezig met trompet, saxofoon en trombone. Vervolgens is daar de titelsong ‘The Church Of Simultaneous Existence’ met een soort van garagerock als basis wat dan weer heerlijk contrasterend werkt met de heldere blazersgeluiden. Zo weet Kuepper met consorten de vaart er aardig in te houden en bij ‘You Got The Answer’ schakelt hij zelfs nog een tandje bij. Naast de al genoemde blazers vermelden we hier toch even de naam van toetsenist Alister Spence want bij dit nummer excelleert hij op een heerlijke manier. Zo weten The Aints! onder aanvoering van Kuepper je aandacht vast te houden met nummers die op een eigentijdse wijze neer worden gezet. ‘Country Song In G’ is een meer dan aangenaam gitaarpopsong en het tets rustigere “You’ll Always Walk Alone” zou zo maar in een Westernfim als soundtrack kunnen fungeren. ‘This Is Our Summer’ is weer lekker uptempo terwijl de band bij ‘SOS ’75’ weer terug valt op Punk-invloeden. Na het wat loom klinkende ‘Demo Girl’ komen we als voorlaatste track misschien wel het belangrijkste nummer van het album tegen. Het ruim zeven minute durende ‘Goodnight Girl (I Heard A Sound Without)’ zet drummer Paul Larsen Loughead in de spotlights met de opdrijvende drums en verder is het Kuepper die nog een keer zijn rol als frontman met verve vervult. Als aardigheidje krijg je er een bonus-cd bij waarop het hele album instrumentaal op terug te horen is. Wellicht voor de gezellige karaokeavonden in Australië… Eigenlijk is het een soort van jongensboek om in een soort van tweede leven je eigen nog nooit eerder uitgebrachte songs op CD toe te vertrouwen en uit te brengen. The The Church Of Simultaneous Existence is een prima, eigentijds album geworden en niet alleen door de zang en het gitaarspel van frontman Ed Kuepper. De overige bandleden verdienen een meer dan eervolle vermelding en vooral de blazers geven de nummers een dosis soul mee. Hoe mooi kunnen 40-jaar ouden songs anno 2018 niet klinken! Veel luisterplezier.
Ian Sweet - Crush Crusher
Label Hardly Art Records
Beoordeling 7,5
Review Ian Sweet is de artiestennaam van de Amerikaanse singer/songwriter Jilian Medford. Begonnen als soloartiest, vervolgens als band en na wat onaardigheden met de bandleden is het nu weer een soloproject en bracht de uit Boston afkomstige Jilian onlangs haar tweede album Crush Crusher uit. Crush Crusher is ook een album waarop Jilian terugkijkt en de afgelopen periode nog eens laat passeren en met de opener ‘Hiding’ weet ze meteen de vinger op de gevoelige plek te leggen. De onzekerheid en het gevoel dat je als persoon voor iedereen klaar moet staan bezingt ze in het sterke ‘Holographic Jesus’, een wat rustiger nummer met wat shoegaze invloeden. Gaandeweg wordt dan ook duidelijk dat we hier met een singer/songwriter te maken hebben die de afgelopen periode met persoonlijke angsten en verdriet te maken heeft gehad. Met ‘Bug Museum’ neemt ze een fictieve held om haar onzekerheid tegenover de wereld nog maar eens te uiten. Het is absoluut één van de betere nummers op het album waarbij Julian haar stem over de wat dreigende gitaar laat klinken. ‘Question It’ is misschien wel het meest complexe nummer, met opzwepende drums en gitaren. Ook de titelsong zit goed in elkaar, met dit keer een drummachine die voor een wat indrustrial sound klinkt, iets dat door de echoënde stem en diffuse gitaarsound nog wordt versterkt. ‘Ugly/Bured’ is wat rustiger maar wel spannend door de verschillende tempowisselingen en met de afsluiter ‘Your Arms Are Water’, waar Jilian laat horen over een hoger stemgeluid te beschikken, neemt ze ons nog eens mee in alle overpeinzingen die ze over dit album uitstrooide. Crush Crusher is een album voor openheid en eerlijkheid. Jilian Medford neemt ons mee in een mengelmoes van diverse stijlen (Shoegaze, Lo-FI, singer/songwriter) op een muzikale reis die ze door tien liedjes vorm geeft. De gitaren zijn volop aanwezig maar altijd in evenwicht met de aangenaam klinkende stem van deze Amerikaanse. Helemaal geen slecht album. Sterker nog, een aangename hernieuwde kennismaking. Veel luisterplezier.
Te zien in Nederland
Tolls - Blijf je Koel
Label Revange rec. / BMG Talpa
Beoordeling 8
Review De Nederlandse singer songwriter Daan van Beijener wist in 2017 de finale van de Grote Prijs van Nederland te bereiken. Samen met zijn band heeft hij een prachtig Nederlandstalig album gemaakt. Opvallend aan de songs op dit album zijn de mooie en vele harmonische vocalen. Wanneer Ester de Jong met Tolls de zangpartijen invult op ‘Samenwerken’ is er een mooi duet samen gesmolten. Het zijn prachtige teksten die tot de betere Nederlandstalige popsongs behoren. De passie in de zang van ‘Terugkijken’ en ‘Alleen’ is mooi, al is het telefoongesprek van ‘Weg’ iets minder. Wanneer de man in ‘Alleen’ weg vaart, belanden we op de ‘7 knopen’. Nu zou dit ook het aantal knopen kunnen zijn waarmee je vaart. Dat zijn de gedachten iemand die op een eiland woont en werkt. Dat geldt dan ook voor Tolls die het album op Terschelling heeft opgenomen, al is hij op een woonboot in Amsterdam geboren. De teksten passen dan ook bij het eiland. Of het nu gaat om ‘Speeltuin van Lust’ of ‘Nu’. De songs ademt de geur van de Noordzee en het geeft een weerspiegeling van het leven op eiland. Het is dan ook een album waar men trots op mag zijn.
Te zien in Nederland
Joelle Goercharn – Silhouette
Label Eigen beheer
Beoordeling 7,5
Review De Nederlandse zangeres Joelle Goercharn debuteert dit jaar met haar EP Silhouette. Na een jaar in Amerika te zijn geweest, komt Goercharn terug met een koffer vol zoete liedjes. Hiervan staan er nu 6 op dit album, waarvan 1 nummer een 45 sec. interlude is. Haar Hindoestaanse afkomst weet ze te combineren in de westerse droompop wat ze in New York heeft opgevangen. Het is zoet zoals Stainted Glass laat horen. Het pianonummer wordt met een strijkers gevuld waardoor het een Disney kerst achtige sound krijgt. Dat heeft ook te maken met haar heldere en zoete klank in haar stem die zo nu en dan even aanzet. Al weet ze zich als een vocale engel door de songs te deinen. ‘Stolen Moments’ of het ‘Streetlight Silhouettes’ zijn beide songs die misschien meer in de musicals thuis horen. Hier zou Goercharn dan ook zeker van waarde zijn.
Te zien in Nederland
Beraadgeslagen – Duizeldorp
Label 7
Beoordeling Eigen
Review Beraadgeslagen is een duo afkomstig uit België. Het is een gelegenheidsformatie van Lander Gyselink op de drums en de Nederlandse toetsenist Fulco Ottenvanger. De heren maken experimentele elektro jazz. Het album Duizeldorp is dan ook een toepasselijke titel voor de hectisch kakofonische geluiden brij. Zowel voor het titelstuk als het gehele album. De heren weten het met een strak ritme vele soorten klanken uit de toetsen te toveren. Met herkenbare melodieën weet men je te pakken. Wanneer Isabella A. haar verhaal wil doen, durft ze dit in de studio niet op te nemen. Hierdoor heeft Charlotte Adigery het met succes haar verhaal op plaat gezet. Het is dan ook een van de toegankelijkste songs van het album. Het doet wat denken aan Prince die in de elektronica sound is beland. Van de experimentele beats van de ‘Beraadbeat’ naar de ‘Grindbuffel’. Het heeft even wat draaiuren nodig om het allemaal goed in je op te laten nemen.
Te zien in Nederland
Trans Luv Airlines – Vrije Val
Label Down at the Nightclub rec
Beoordeling 7
Review De band uit Tilburg kent een combinatie van theater en old classic Nederpop. Daar waar ooit Raymond van het Groenewoud, Bots en Peter Koelewijn hun sound op bouwden. Het Brabantse land kent de gezelligheid maar ook potentieel muzikaal talent. Het is dan ook de humor in de band om het album de Vrije Val te laten noemen. Het postpunk pop geluid met wat overstuurd geluid worden de kritische songs op je af gevuurd. Maar wel allemaal met een dosis met humor. Met de titels ‘Boeman’, ‘Soelaas’, ‘Primitief’ en ‘Pyromaan’ en de oude sound van de punk en surfgitaren wordt dit zeker een gezellig feestje. .
Te zien in Nederland
Bjorn van der Doelen – Eerwaarde Vader Z
Label Modust
Beoordeling 7,5
Review Wanneer de Brabantse voetballer vd Doelen zijn sportcarrière afsluit, duikt hij in de wereld van de muziek. Na PSV, Standaard Luik, Twente en N.E.C. wordt hij aanvoerder van de band Allez Soldaat. Maar wanneer hij de ruimte voor zichzelf wil hebben en behouden komt hij met zijn Huurmoordenaars. Met het album ‘Eerwaarde Vader Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd’ horen we de verhalen van de man. Als storyteller vertelt hij zijn gedachten over de 7 doodzonden. Als ras katholiek hoor je hem in de beklaagdenbank om zijn frustraties met een zuidelijk accent ongenuanceerd te uiten. De Lust, Gulzigheid, Jaloezie, Gemakzucht, IJdelheid, Hebzucht en Woede zijn veelbesproken thema’s en niet alleen in de muziek, maar vooral in ons dagelijks leven. Dit weet vd Doelen prachtig weer te geven in de songs. Met een strijkers en orgels weet hij een kerkelijk sfeertje te creëren zonder dat het de overhand neemt in de singer-songwriterstijl.
te zien in Nederland
week 48
Jacob Banks - The Village
Label Interscope Records
Beoordeling 8,5
Review Het debuutalbum van de uit Birmingham afkomstige Jacob Banks is uit. Village is de titel van dit indrukwekkende album van de man die over Nigeriaanse roots en een imponerend stemgeluid beschikt. Vorig jaar was daar ineens die single ‘Chainsmoking’, afkomstig van één van de drie EP’s die deze 27-jarige R&B-artiest uitbracht. Een jaar later is daar het eerste volwaardige debuutalbum en natuurlijk mag deze hitsingle niet ontbreken; sterker nog, het is de openingstrack op Village geworden. Tijdens het luisteren naar deze twintiger die over een doorleefde, diepdonkere stem beschikt horen we diverse muziekstijlen met elkaar verweven worden. R&B als basis met daar door heen soepele soul, wat Cariben en natuurlijk mogen de Afrikaanse invloeden niet ontbreken. Niet vreemd natuurlijk gezien zijn Nigeriaanse afkomst en daarmee legt hij ook een directe relatie naar de albumtitel, die op zijn beurt weer verwijst naar het spreekwoord “It Takes A Village To Raise A Child”. Dat spreekwoord betekent weer dat bij het opvoeden van kinderen niet alleen de ouders direct betrokken zijn, maar ook de gemeenschap en de mensen in de directe omgeving van het kind. Village opent dus met het al bekende ‘Chainsmoking’ om daarna met ‘Love Ain’t Enough’ meteen één van de visitekaartjes af te geven. Soepel klinkende R&B met toch wel wat Jamaicaanse invloeden en die donker, doorleefd klinkende stem van Banks. Nummers als ‘Prosecco’ en ‘Keeps Me Going’ hebben onmiskenbaar Afrikaanse invloeden. ‘Slow Up’ is het nummer waar Banks het meest trots op is en gaat over de leefomstandigheden van kinderen in bepaalde landen. Daar waar kinderen om te overleven sneller volwassen moeten worden dan in de Westerse wereld. Dit wat rustigere nummer is ook weer doorspekt met R&B en kent een ongekende spanningsboog en zorgt voor kippenvel. Maar lang niet alles op Village is dansbaar want Banks laat horen ook met wat rustiger werk prima uit de voeten te kunnen. Het duet ‘Kumbaya’ dat Banks samen met Bibi Bourelly zingt is lekker loom en de heldere stem van de zangeres zorgt voor een meer dan aangenaam contrast met het donkere stemgeluid van Banks. Een ander duet en misschien wel een verrassing is ‘Be Good To Me’, een nummer dat weer hypermoderne invloeden kent en waar we de Zweedse R&B zangeres Seinabo Sey horen. ‘Caroline’ is de ballad waar Banks met zijn stem toch breekbaar klinkt en natuurlijk vinden we het prachtige ‘Unknown (To You) ook op dit album terug. Afsluiter is de gevoelige piano ballad ‘Peace Of My Mind’. Tussen al dat dansbare en het rustigere werk past een nummer als ‘Mexico’ prima en met ‘Nostalgia’ hebben we nog een absoluut topnummer. Dit is weer één van de verrassende debuutalbums. Jacob Banks is een echte verhalenverteller en soms is het taalgebruik (vooral voor het preutse Engeland) nét over het randje. Sommige nummers zijn wat autobiografisch maar het is vooral zijn stem, zijn emoties en de composities die dit album tot een hoger niveau tillen. Een aanrader. Veel luisterplezier.
Te zien in Nederland
Laura Gibson - Goners
Label City Slang Records
Beoordeling 8
Review Begin vorig jaar schreef de Amerikaanse Laura Gibson ergens de volgende zin op: “If we’re already goners, why wait any longer, for something to crack open”. Bij het uitkomen van het vijfde album van deze singer/songwriter en multi-instrumentalist blijkt dat die zin de basis vormt dit nieuwe album vormt. Goners is het vijfde album van deze Amerikaanse die zich de afgelopen jaren ontwikkelde en met Emipre Builder een indrukwekkend album afleverde dat op zeer positieve recensies kon rekenen. Voor dit album omringde ze zich weer met een scala van muzikale vrienden die garant staan voor kwaliteit. We horen namen als Dave Depper (Death Cab for Cutie), Dan Hunt (Neko Case) en Nate Query (the Decemberists) voorbij komen en Kelly Pratt en Kayleen King stonden garant voor de mooie blaas- en strijkersarrangementen. Het centrale thema voor dit album is verdriet en de titel Goners is bewust gekozen: “The word is used for two types of people: those who lose themselves in the ones they love, and those whose deaths are imminent.” Het album opent rustig met het ‘I Carry Water’, waar we de Laura zichzelf op piano horen begeleiden, en meteen is dat gevoelige stemgeluid weer daar. Bij het wat meer uptempo ‘Domestication’ zijn daar de strijkers die geen bijrol vervullen maar prominent aanwezig zijn en dit nummer een eigen karakter meegeven. Ook de titelsong heeft wat meer vaart en al snel blijkt dat Laura woorden en metaforen gebruikt om haar verhalen vorm te geven. Op een nummer als ‘Slow Joke Grin’ pakt ze weer terug naar de basis van singer/songwriter en is Laura weer één met haar gitaar en weet met deze eenvoud toch weer een desolate sfeer te creëren. Ook ‘Performers’ is een absoluut pareltje waarbij we subtiel een klarinet naast de strijkers horen en bij ‘Clemency’ zorgen blazers voor een haast klassiek dramatische sfeer. Goners zit knap in elkaar en samen met producer John Askew levert Laura Gibson weer een knap staaltje muziek af. Bij ‘Tenderness’, waarschijnlijk het hoogtepunt van Goners, komt alles nog eens bij elkaar. Goners is een absolute luisterplaat en wint bij elke luisterbeurt aan glans. Alles klinkt even melodieus en atmosferisch en Laura slaagt erin om het gehele instrumentarium in dienst van de liedjes te zetten. De tien liedjes met een speeltijd van ongeveer 40 minuten klinken puur en zijn tijdloos. Veel luisterplezier.
Ruby Throat - Stone Dress
Label One Little Indian
Beoordeling 7,5
Review Katie Jane Garside kennen we als recalcitrante frontwoman van Daisy Chainsaw en Queen Adreena maar ook als de introverte zangeres van het Amerikaanse duo Ruby Throat. Sinds 2007 brengen ze samen regelmatig albums uit met een wat Folk-noir karakter en nu is daar de release van het nieuwste album, Stone Dress. De tegenstrijdigheid is groot als we naar de muziek luisteren van de eerdere bands van Katie Jane en de wat minimalistische sound van Ruby Throat. Zelf zegt ze hierover: “After ten, fifteen years, I was done with the assault of drums and guitars obliterating me”. De koerswijziging naar de akoestische sound zonder drums, waarbij de stem van Katie Jane leidend is, is dan ook eigenlijk wel wat rigoureus. Toch volhardt ze tot op heden hierin en samen met haar partner en gitarist Chris Whittingham zijn deze twaalf songs tot stand gekomen. De bijna zeven minuten durende opener én titelsong is eigenlijk een blauwdruk van de sound die je kunt verwachten op Stone Dress. Overigens is dit nummer wel érg persoonlijk want ze schreef het toen ze zwanger was van hun dochtertje (“My stone dress is me walking through the world, weighed down by the agony of life, but I’m swimming with birds because, in utero, I’ve got a baby inside”). Zoals gezegd is het vooral de akoestische gitaar van Whittingham en het soms wat jeugdig klinkende stemgeluid van Katie Jane zoals op ‘Beneath My Undress’ en ‘In The Arms Of Flowers’. Uitzondering hierop is ‘Dog Song’ waar Katie Jane laat horen nog over het nodige, wat rauwe, bereik te beschikken waarbij Whittingham ditmaal de elektrische gitaar laat spreken. Die elektrische gitaar horen we ook op ‘Bus Top on Holloway Road’, maar dan in een wat rustiger, introverte setting terwijl het duo ons met ‘Marybell (Rids Into Town On A Pig)’ één van de meest verrassende tracks voorschotelt. Op ‘Rake’ laat Whittingham nog maar eens horen dat hij een meer dan gemiddeld gitarist is. Afsluiter ‘Ghost Boy’ is misschien wel het meest intrigerende nummer op dit album dat door de diverse laagjes een bepaalde spanning meekrijgt. Stone Dress is een mooi, innemend album waarbij de beide hoofdrolspelers erg goed in hun karakter blijven. Katie Jane laat haar stem spreken terwijl Chris Whittingham de nummers kleur en inhoud geeft met zijn gitaarspel. Het is knap dat het duo met deze eenvoudige en soms wat minimalistische benadering een boeiend en toch gevarieerd vijfde album afleveren, Veel luisterplezier
Doug Paisley – Starter Home
Label No Quarter/ Konkurrent
Beoordeling 7,5
Review Doug Paisley laat weer eens wat van zich horen. De man uit Toronto heeft niet direct een hoge pet op van zichzelf. Deze bescheidenheid resulteert dat hij dit album na 5 jaar weer eens op het podium verschijnt. De vorige 4 albums zijn allen prima singer-songwriters albums, maar we horen dat hij door de jaren heen in zijn liedjes schrijven beter is geworden. Neem het ‘Dreamin’’, ingetogen en mooi. Ingetogen is al een woord dat op zijn lijf is geschreven. Je mag geen vreemde uitspattingen op dit album verwachten. Nee, eerder de behouden geluid van de folk en country stijl van ‘Easy Money’, ‘Loneliness’ en ‘Drinking With A Friend’. Het mooie van dit album is dat Paisley weer actief is en dat hij hopelijk met zijn vrienden (en hij heeft veel muzikaal bekende vrienden) weet gaat spelen en op de bühne te zien is.
Te zien in Nederland
Red Dragon Cartel - Platina
Label Frontiers rec
Beoordeling 8
Review De gitaarmeester Jake E Lee laat zich direct horen op het nieuwe album van zijn nieuwe band Red Dragon Cartel. Zijn subliem gitaarspel wordt wel eens bekritiseerd. De man start ooit bij Stephen Pearcy (Micky) Ratt en verlaat hen om bij Rough Cutt een album met Ronnie James Dio te maken. Het gitaarspel charmeert Dio lijft hem in voor zijn solo band. Wanneer dit nog niet van de grond komt weet hij te duelleren met George Lynch (Dokken) voor de job bij Ozzy Osbourne. Als opvolger van Randy Roads mag je dan best wat in je mars hebben. Live tourt hij de Speak of the Devil tour en maakt Bark at The Moon en Ultimate Sin album. Waarna hij een superband start met Ray Gillan (Deep Purple), Eric Singer (Black Sabbath, Alice Cooper, Brian May en later KISS) en Greg Chaisson (Ozzy). Kortom, je kunt best zeggen dat dit een meester gitarist is die zijn waarde voor de muziek heeft getoond. Met Red Dragon Cartel horen we een herkenbaar melodieus en soms log rockgeluid waar Jake E Lee zijn herkenbare sound in heeft gevonden. Naast hem staan bassist Anthony Esposito (curieus van Lynch Mob), Drummer Phil Varone (Skid Row) en Harem Scarem zanger Darren Smith. Het tweede album van de band kent juweeltjes waaronder ‘the Luxery of Breathing’, ‘Havana’ en ‘A Painted Heart’. Maar ook rechttoe rechtaan rocksongs waaronder ‘Bitter’, het uptempo Punchclown en misschien het thema van het album ‘My Beautiful Mess’. Prachtig rockalbum, aan het einde van het jaar!
Te zien in Nederland
John Smith - Hummingbird
Label Commoner rec
Beoordeling 8,5
Review Wanneer je de meest voorkomende anonieme namen aan elkaar plakt, is John Smith toch een optimale combinatie om niet gevonden te worden. Dat kan wel eens lastig zijn op Google, maar met het nieuwe Hummingbird moet deze John Smith te vinden zijn. De Ier is een singer-songwriter pur sang. Samen met Sam Lakeman wist hij het recente album Headlong al tot een juweeltje te maken. Voor Hummingbird is hij wederom bij Sam Lakerman in zijn Somerset studio gedoken. Het album kent intieme songs waarbij Smith alleen met de akoestische gitaar zijn nummers vertolkt. Zijn prachtige hees maar heldere stem is heerlijk en relaxt om naar te luisteren. Met het juweeltje ‘Boudica’ is een lust voor het oor en zijn ode aan Nederland met Lowlands of Holland mag er zeker ook zijn. De songs worden met strijkers minimaal begeleid waardoor de accenten even anders komen te liggen. Tevens hoor de je uitgesponnen mix waarbij ieder gitaar tokkel afzonderlijk is afgesteld. Hij weet hierdoor op diverse malen op het album de gitaar even harder te laten klinken als opmaat naar een strijkersstuk of intermezzo te gaan. Het album is dan ook een heerlijk uitgebalanceerd classic singer-songwriters met een vleugje folk album geworden en een must voor de liefhebbers voor dit genre.
Te zien in Nederland 28 febr Vondelkerk te Amsterdam
Nazareth - Tattooed on my Brain
Label Frontiers rec
Beoordeling 7,5
Review De meeste mensen boven de 40 kennen Nazareth van de cover ‘Love Hurts’ waarmee de band 100 jaar geleden een hele grote hit mee scoorden. Minder bekend is dat deze, nog steeds ondergewaardeerde band prachtige albums heeft gemaakt waaronder ‘Exercises’, ‘Rampant’ en het heerlijke Close Enough to Rock and Roll. Het zijn de album waarmee de leden van o.a. Iron Maiden mee zijn opgegroeid. De invloed en riffjes van Iron Maiden en andere rockacts hoor je al op deze albums. Nazareth is dan ook een grote act in UK die veel bands heeft geïnspireerd. Van deze bezetting is alleen Pete Agnew nog actief. Drummer Sweet overleed op 51 jarige leeftijd en is vervangen door de zoon van Pete, Lee. Zanger Dan McCafferty stop in 2014 wanneer hij dit advies kreeg van zijn arts, wegens gezondheidsproblemen. Carl Sentance is de huidige zanger, na dat diverse mensen deze positie hebben bekleed. Sentance zijn zangstijl doet denken aan voormalig ACDC zanger Bon Scott, maar past in de sound van de huidige Nazareth. Het album Tattooed on My Brain kent een prachtige titelstuk. Het swingt het rockt en heeft een heerlijk rauw tintje. Het is jammer dat het hele album dit niet kent. De rechttoe rechtaan rock van ‘State of Emergancy’ of en de opener ‘Never Dance With The Devil’. ‘The Rubik’s Romans’ dat weer een swingend en dat komt omdat de heren Agnew en Sentance hun songs afwisselen. Toch weten de heren bij elkaar te komen in ‘Don ’t Throw Your Heart Away’. Het zijn allemaal goede rocksongs. Samen met gitarist Murrison weten de heren afwisselende songs te schrijven, waardoor het een gevarieerd album is.
Te zien in Nederland
Stephen Pearcy - View to a Thrill
Label Frontiers rec.
Beoordeling 7,5
Review De Amerikaanse rockzanger Stephen Pearcy was in Amerika in de jaren 80 en 90 enorm populair. Als zanger van de medelodische rockband Ratt wist men de wereld te veroveren en kende deze band een tweestrijd met Motley Crue. Out of the Cellar en Invation of Your Privacy mogen gerust tot de melodic rock klassiekers worden gerekend. Voor Ratt was Warren DeMartini een belangrijke lid. Als gitarist wist hij de ruwe gitaar riffjes met melodic rock af te wisselen. Wanneer Pearcy de band verlaat om zijn solo carrière een boost te geven gaat het allemaal mis. Mede gitarist Robbin Crosby kampt met alcoholproblemen en uiteindelijk is het een komen en gaan van leden. Na veel scheldpartijen weten de heren de draad weer op te pakken. Ditmaal zonder Crosby die inmiddels was overleden. Het resultaat was direct weer boven verwachting. Pearcy komt nu met zijn 5de solo album. Het is de deal die er gemaakt is en eerlijk gezegd begint Pearcy al meer te klinken als de oude Ratt. Wellicht om dat hij de Ratt bassist van het eerste uur Matt Thorne (voor de succesperiode) in zijn band heeft ingelijfd. Gitarist Erik Ferentinos vertolkt alweer bijna 15 jaar de functie van DeMartini. Maar in het gitaarspel hoor je net het venijn in het spel van DeMartini wat ik bij Ferntinos mis. ‘Secret To Tell’, ‘Double Shot’ en ‘I am A Ratt’ zijn zeker herkenbare Ratt sounds. Al weet de band met ‘Violator’ en ‘Malibu’ en een andere wending in de doorsnee rocksongs van dit album te brengen. Prima en vermakelijk album van Pearcy waarbij hij de Ratt fans zeker een genoegen mee doet.
Te zien in Nederland
Take That - Odyssey
Label Universal music
Beoordeling 7,5
Review Het is Take That uit het Schotse Glasgow die de wereld even deed shaken. De boy-band met Robbie Williams werd vooral muzikaal ingevuld door Gary Barlow. Zijn songs werden enorme hits en was het ook een groot verlies dat deze act aankondigde dat men ieder solo verder ging. Hier werd Williams voor beloond door het de meest succesvolle Take That-ter te worden. Wanneer de band met de Olympische Spelen als reünie bij elkaar kwam, liet Williams verstek gaan. Toch werd het vuurtje weer aangewakkerd en kwam er een vervolg aan de reünie. Het werd in 2014 Jason Orange allemaal te veel en stopte met de band, terwijl de andere heren altijd de deur voor hem open hielden ging hij hier niet op in. Inmiddels is hij vervangen door Howard Donald. Dat Barlow goede songs schrijft is terug te vinden in de vele prijzen en hun grote hoeveelheid goud en platina albums. Nu 30 jaar lang Take That is een feestje waard. Een her-geproduceerd album door Stuart Price met alle hits en 3 nieuwe songs ‘Out of Our Heads’, ‘Spin’ en ‘Everlasting’ Het doet het altijd goed voor de kerstdagen!
Te zien in Nederland 17 juni Afas Live te Amsterdam
Simply Red - Symphonica in Rosso
Label BMG
Beoordeling 7,5
Review De Britse act Simply Red wist zich halverwege de jaren 80 enorme hits te scoren met Money’s Too Tight For Mention en de cover ‘Holding Back The Years’. De band van Mick Hucknall kreeg de naam mee omdat men fan zijn van de voetbalclub Manchester United. Maar omdat de heren beroemd werden werd de naam gelinkt aan de rode haardos van Huchnall. Nu kun je het ook linken aan de wens dat men het Symphonica in Rosso als hoogtepunt van hun carrière wilde behalen. Deze kans werd in 2017 benut en in de Nederlandse ZiggoDome uitgevoerd. Een avond waar men begon met de jazz sound dat men tegenwoordig vertolkt met het toepasselijke Frank Sinatra cover ‘All or Nothing at All’ of het zwoele ‘Big Love’. Natuurlijk wordt het gedurende de avond een hit feestje met ‘New Flame, ‘Sunrise’, ‘It’s Only Love’ en het mooie ‘Something Got Me Started’ om met ‘Fairground’ de avond af te sluiten. Voor degene die deze avond in real life hebben beleefd, mist men op dit album het nieuw te presteren nummer ‘Queen’ en de bijdrage van Ruben Hein, KT Turnstall en Glennis Grace. Wellicht had de band de laatste nu wel op deze plaat willen hebben, maar toen was de keus al gemaakt. Het album eindigt met ‘My Way’ en hun enorme hit en cover ‘If You Don’t Know Me By Now’. Het was een prachtige avond dat nu op cd en dvd/ blue ray verkrijgbaar is.
Te zien in Nederland
Trondheim Jazz Orchestra – Happy Endling
Label Odin / PIAS
Beoordeling 6
Review Dat de Noorse Ole Morten Vagan een van de beste jazz bassisten is, ontgaat er velen. Maar met het Trondheim Jazz Orchestra weet hij zich zeker in de picture te spelen. Het is een vorm van vrije jazz en de heren weten met de felle trompetten een album vol te soleren. Het is wellicht voor de doorgewinterde jazz liefhebbers een lust voor het oor. Maar na enige draaibeurten is het blijkbaar niet aan mij besteed.
Te zien in Nederland
Guy van Nueten - Contact
Label Sony klassiek
Beoordeling 7,5
Review De Belgische muzikant Guy van Nueten weet met een klassiek album de wereld weer te verrassen. Waarom? Omdat zijn naam voorheen op de hoesjes van the Sands stond. Deze Belgische act weet zich nog steeds met het nummer ‘April and June’ een plekje in de lijst van het beste Belgische songs te veroveren. Begin 2000 heeft hij de switch naar de klassieke kant gemaakt. Met dEUS zanger Tom Barman maakt hij een dubbel cd en schuift aan bij diverse artiesten. Naast de piano composities die hij vertolkt, maakt hij de beeldsounds voor films. Dit spanningsveld ligt hem goed en is dan ook te horen in de keuze van zijn piano albums. Contact is zijn derde album en staat weer vol rustgevende pianostukken van hem zelf en in de geest van zijn dedecations waaronder Bach , Strock en Van Gethem.
Te zien in Nederland
Geir Sundstol – Brodlos
Label Hubro / PIAS
Beoordeling 7,5
Review De Noorse gitarist Geir Sundstol weet met Brodlos zijn derde album op de markt te brengen. De ambitie ligt ergens tussen David Bowie en Brian Eno. Met een vleugje Morricone’s Once Upon a Time in the West krijg je een album met beeldende muziek. De meestergitarist weet dit prachtig weer te geven met ‘Leben’ en gaat langzaam over in het experimentele ‘Lambs’. De spanning binnen het nummer druipt eraf. Het kan zo een deel van de film zijn waarbij je je adem inhoudt en met spanning wacht wat er gebeuren gaat. Met Warszaw / Alabama horen bijna een David Lynch (die net een album uit heeft) soundtrack. Het zijn prachtig instrumentale songs van niet meer dan gemiddeld 3,5 minuut. Hoewel Hubro soms album uitbrengt waar je een vraagteken bij kunt stellen, is dit zeker eentje die meer dan de moeite waard is.
Te zien in Nederland
Thought Gang - Mondern Music
Label Sacred Bones / Konkurrent
Beoordeling 7
Review Achter de naam Thought Gang gaan de heren Angelo Badalamenti en David Lynch schuil. De heren weten met dit album met hartenlust de jazz te omarmen. Al deed men dit nevenproject in de jaren 90 en komt het nu pas uit. En met ‘Logic and Common Sense’ weten de heren elkaar te vinden. Of is het de hectiek dat men toen al voorzag dat dit bij de huidige tijd past. De maatschappelijke hectiek en de populariteit van jazz doet dit allemaal samenkomen. Maar er zijn ook heerlijke dromerige beats als ‘One Dog Bark’ op dit album te vinden. Ja de hond komt ook 1x in het stuk voorbij. De experimentele stukken werden deels voor de films gebruikt, maar dit album weet een kakofonie van geluiden brengen met ‘Jacks Paints it Red’. Prima free jazz met noise. Een album waar wellicht vele Lynch fans naar hebben uitgekeken omdat het onder de tafel is beland. Het is een afwisselend album van verschillende soorten van jazz vermengd met geluidsfragmenten.
Te zien in Nederland
Amy MacDonald - Woman of the World
Label Virgin / EMI/ Universal music
Beoordeling 7,5
Review De Schotse zangeres Amy MacDonald weet Europa 10 jaar geleden te veroveren met haar debuut album ‘This is The Life’. De single ‘Mr. Rock and Roll’ werd in de Lage Landen een knoepert van een hit. Toch wist ze dit niet vast te houden waardoor de aandacht voor haar langzaam verdween. Met het album ‘Woman of the World’ brengt ze alle hits en betere songs van de albums bij elkaar. Dit aangevuld met 2 nieuwe nummers ‘Slow It Down’ en ‘Dream On’. Maar de songs zijn zeker de moeite waard. De zangeres met haar akoestische gitaar kan swingend uit de kast komen. Vol hartstocht weet ze de songs nog steeds te vertolken. Met een akoestische versie van ‘Down By The Water’ of de live versie van ‘Give it All Up’ weet ze de passie in de songs prachtig te brengen. Een verzamelalbum met een terecht label van best of… Amy MacDonald is te zien in Nederland op 25 maart TivoliVredenburg te Utrecht
Te zien in Nederland
Week 47
Moon Relay - IMI
Label Hubro
Beoordeling 7
Review Het kwartet Moon Relay uit Oslo, Noorwegen weet de ruimte te vinden voor hun eigenzinnige versie van vreemde geluiden op het jazz label Hubro. De songs kennen vooral een improvisatie vorm die in 7 minuten voorbij komt. Het is geen improvisatie van allerlei geluiden, maar meer bespeelbare instrumenten. Deze free vorm is erg aanstekelijk en dat is ook te horen op de plaat. De opzwepende sounds en beats zijn ook prima te gebruiken in de dance scenes. Het nadeel is dat we hier niet kunnen praten over de songs met titels. Dit heeft men gereduceerd naar thermen als #’*^--- pof ‘“”””’. Met de Brian Eno soundwave in gedachten tot ontwikkelen van nieuwe sounds is Moon Relay hier prima in geslaagd. Dat neemt niet weg dat de songs allemaal erg opzwepend zijn en veel avantgardistische sounds en grooves met geluiden kent.
Te zien in Nederland
J Mascis – Elastic Days
Label Subpop/ Konkurrent
Beoordeling 8
Review Voor de fans die Dinosaur Jr. een warm hart toe dragen is de heer J Mascis zeker geen onbekende. Als gitarist van de alternatieve rockact uit de jaren 80 en 90 wisten deze Amerikanen de weg vrij te maken voor acts als Nirvana. Nu is de man wat ouder en heeft hij de rust in zijn songs gevonden. Elastic Days is een album met prachtige liedjes die allen een kop en staart kennen. Natuurlijk horen we de oude sound hier en daar wat terug. Wanneer hij in ‘Web So Dense’ de versnelling inzet om de solo te plaatsen of hier en daar even het rauwe geluid van de gitaar inzet. Maar overwegend kent het album een Americana stijl met meervoudige vocalen en zoals in ‘I Went Dust’ en het titelstuk minimale begeleiding. De melancholische pop rock songs is niet direct waar je aan denkt bij Dinosaur Jr. Maar het kan en mag wanneer de band zich even opsplitst om ruimte te geven aan ieder aan hun muzikale creativiteit. ‘Give if Off’, ‘Drop Me’ of ‘Sky is All We Had’, het zijn allemaal heerlijke songs die we best vaker op de radio mogen horen.
Te zien in Nederland
Whispering Sons - Image
Label PIAS
Beoordeling 7,5
Review Dat België met regelmaat met een goede act op de proppen komt, weten we al en dit is er weer eentje. De Whispering Sons uit Brussel wisten met hun debuut ep van 2 jaar geleden al te verrassen. Nu zijn de meters live gemaakt en weet men dit met voordeel op plaat te zetten. Het album kent een vaag erotische hoes waardoor het even afleid van de sound. Want de heren weten met hun hypnotiserende ritme van ‘Got A Light’, ‘Alone’ en ’Skin’ je in de muziek te zuigen en in de greep te krijgen waar je maar niet uit wil komen. Alsof Nick Cave zijn songs even een tandje sneller in het ritme laat klinken. De diep donkere stem van Fenne Kuppens als een psychologe op je inpraat terwijl de gitaarmelodieën hier vrolijk door dartelen. Het donkere ‘Hallow’ is bijna filmisch voor een psycho-thiller te noemen. De drums en bas weten een grote stempel op dit album te drukken. Hoewel het een hypnotiserend album is, zou het mooi zijn om iets meer in de variatie te doen. Het slotstuk is even een lichtpuntje voor het vervolg. Wanneer dit nummer halverwege zou klinken zou dit het album even breken.
Te zien in Nederland
Black Box Revelation – Tattooed Smiles
Label Universal music
Beoordeling 8
Review Het duo Jan Paternoster en Dries van Dijck zijn bij onze zuiderburen onder de naam Black Box Revelation wereldberoemd. Inmiddels hebben de indie rockers hun albums op de eerste plaats van de charts zien gaan en is het een uitdaging om een nieuw album te lanceren. Tattooed Smiles is een heerlijk album en pakt je direct met ‘Kick The Habit’. Het vierde album is zoals de single en titelsong begint. ‘Hands on the Wheel….’ Okee zij luisteren naar War on Drugs, maar hun eigen album is minstens zo vermakelijk. De gitaren die meezingen in het ‘Damned Body’ of het ‘Buildt to Last’ nemen je mee in de wereld waar ironie en humor hand in hand gaan. Zo staat Seasick Steve op de hoes, omdat hij deze band (die het voorprogramma verzorgde) de beste rockact van de wereld noemde. De slepende blues en rock wordt met dit album uitgebreid met de pop en indie sound. Daar waar de band voorheen het herkenbare geluid een album lang vol speelde, is er nu meer afwisseling en zijn relaxte songs als Yellow Belly ook een lust voor het oor. Het album is voor 42 minuten voor mij wat te weinig, wat mij betreft mocht men het uur gerust volmaken.
Te zien in Nederland
Moskus - Mirakle
Label Hubro
Beoordeling 7
Review Het jazz trio Moskus uit Noorwegen weet zich vooral te scheiden door hun free jazz dat gemakkelijk in het gehoor ligt. Hans Hulbaekmo, bassist Fredrik Deitrichson en toetseniste Anja Lauvdal zijn bedreven in het improviseren binnen de afgesproken compositie structuren. Hierdoor zijn de songs ‘Irsk Setter’, ‘Voyager’ en ‘Sang Til C’ prima songs, mwaar wanneer we een ‘Haiku’ van 13 sec. of op ‘Spurte Hva Dat Var’ een sputterende panfluit horen, dan wordt het allemaal we wat minder. Het is duidelijk dat het trio meer kan dan wat men hier soms op het album laat horen. Ik zeg, ga er even wat langer voor zitten om er een geheel van te maken. Of we moeten de songs op de cd speler even anders programmeren, dan vallen deze songs er buiten.
Te zien in Nederland
P.O.D. - Circles
Label Mascot / Provogue
Beoordeling 8
Review Het recente album van P.O.D. The Awakening, liet de band zich even van de christelijke andere kant zien. Nu we dat even weten gaan we vrolijk verder. De crossover van hiphop, pop en metal klinkt op dit album weer volop. De cirkel is dan weer rond. Vol power gaat de band met ‘Rockin With The Best’. De rap metal met volle metalgitaren doet het weer als vanouds zoals we de band kennen. Maar de afwisseling met de meezinger Always Southern California en het metal/hiphop/ pop van het titelstuk doet het album en de band goed. Met On the Radio weten ze ‘Pass The Dutchy’ van de toenmalige jonkies Musical Youth in een ander jasje te gieten. Na het luchtige en akoestische ‘Fly Away’ wordt de stevige sound weer gevonden in ‘Listening for the Silence’. Het is hierdoor een erg afwisselend album geworden en je moet van alle stijlen houden om het geheel van het album te kunnen waarderen. De heren weten veel te vertellen over het goed en kwaad en hoe we hier mee omgaan. ‘Dreaming’ en het ‘Home’ zijn dan ook mooie songs die het gehele album in een notendop vertellen.
Te zien in Nederland
Mark Knopfler - Down the Road Wherever
Label Virgin / Universal
Beoordeling 8
Review Mark Knopfler was voorheen de frontman van Dire Straits die eind jaren 70 een prachtig debuutalbum maakte. Door het vernieuwde gitaarwerk (fingerpicking) van Knopfler viel het album op en bracht hen tot de wereldtop. Inmiddels tourt de man al jarenlang onder zijn eigen naam. Inmiddels heeft hij bijna 20 album op zijn naam staan, incl. soundtracks en dan hebben we het nog niet over alle coöperatie-albums. Het geluid van Mark Knopfler is uniek en daardoor behoort hij in het rijtje van JJ Cale, Eric Clapton en onlangs overleden Tony Joe White. De ontspannen sound en heerlijk gitaarwerk is ook weer op dit album optimaal aanwezig. Het is een roadtrip langs de West-coast sound van ‘Back On The Dance Floor’ naar de New Orleans jazz met ‘One Song At the Time’. Maar het gaat hier allemaal ter ere van the Britse Groove. Wanneer we het ‘You Never Walk Alone’ in ‘Just A Boy Away From Home’ horen weten we het zeker. Al is’ When You Leave’ dan weer een juweeltje op dit album. Net als ‘Floating Away’ en het slotstuk ‘Matchstick Man’ weer Knopfler hier weer prachtige songs op dit album te brengen. Een prima album, al brengt Knopfler geen vernieuwing mee.
Te zien in Nederland
Roger Waters - The Soldier's Tale
Label Sony Classic
Beoordeling 7,5
Review Het boegbeeld van Pink Floyd is ongetwijfeld Roger Waters, al maakt hij al jaren geen muziek meer met zijn toenmalige maatjes. Wel weet hij de shows te vullen met de songs van weleer aangevuld met zijn eigen maatschappelijk kritische songs. Ditmaal duikt Waters in de verhalen van Igor Strainsky. Met The Soldier’s Tale weet hij een verhaal te pakken dat dicht bij hem staat. De eerste wereldoorlog kent hij vanuit de verhalen van zijn ouders. De verhalen over het verlies van zijn grootvader tijdens deze oorlog maakte al indruk. Wanneer zijn eigen vader komt te overlijden in de tweede wereld oorlog worden verhalen werkelijkheid. 11 november 2018, het is nu 100 jaar geleden dat er een einde kwam aan de eerste wereldoorlog. Met dit verhaal lijkt het alsof er in 100 jaar weinig veranderd is. De huidig maatschappij valt in dezelfde valkuilen waarbij de wereldleiders nog steeds niets hebben geleerd van het verleden. Of is het meer de kennis die men wel heeft geleerd van het verleden om wederom in een spannend oorlogsmileu terecht te komen. Uiteindelijk zijn de burgers en soldaten altijd de pionnen en verliezers. Met de show RESIST van Waters afgelopen jaar in ZiggoDome weet hij nu nog een keer de aandacht te vestigen op de soldaten die de oorlogen moeten uitvoeren. De stem van Waters is warm en prachtig als storyteller. Geen uitgebreide muziekstukken maar hooguit het verhaal aan te zetten met muzikale klanken. Een verhaal dat na 100 jaar nog steeds acuteel is. Maar ook na 100 jaar sluiten we onze ogen hiervoor of draaien ons om zolang we er maar geen last van hebben…
Te zien in Nederland
Boudewijn de Groot - Even Weg
Label Universal
Beoordeling 7,5
Review Dat Boudewijn de Groot een icoon is voor de Nederlandstalig popmuziek en speciaal voor het singer-songwritersgenre is een feit. Met zijn 74 jaar weet de Groot nog altijd de uitdaging te zoeken in de muziek en teksten. Even Weg is dan ook een album waar de country Americana centraal staat. Het is een genre waar de verhalen prima tot hun recht komen. Als het nu gaat om het boerenleven van ‘De Stoet’, of de ‘Dialogen’. De uitdaging ligt voor de Groot meer in de teksten dan in de muziek. Dat de teksten altijd prachtig zijn, is de kunst die hij met Lennaerdt Nijgh heeft ontwikkeld. Al zijn de teksten van de Groot meestal iets meer directer dan die Nijgh voorheen schreef. Neem ‘Wissels’, ‘Waar Wacht je Op’ of ‘Wachten’. Na de samenwerking met Henny Vrienten en George Kooymans in De Vreemde KostGangers, gaat de Groot nu op zoek naar een sound dat dicht bij the Eagles zou moeten liggen. Hiervoor heeft hij contact op gezocht met the Eagles coveract The Dutch Eagles. Toch blijven het allemaal wel songs die in het patroon van de Groot passen. Dit keer met meer country en wat meervoudige vocalen. Al is het geheel ook wel een beetje vlak te noemen en mis ik de uitspattingen die er op diverse albums voorheen meer aanwezig waren.
Te zien in Nederland
Smashing Pumpkins - Shiny and Oh So B
Label Napalm records
Beoordeling 8
Review Eindelijk horen we weer wat van de Amerikaanse indie rockers Smashing Pumpkins. Met hun album Mellon Collie and the Infinite Sadness brak de band van Billy Corgan begin jaren 90 door. Inmiddels is het alweer 4 jaar dat hun recente album verscheen, maar Billy Corgan en zijn band weet met dit album weer even maatschappelijk kritisch te zijn en dat om een prachtige wijze op plaat te zetten. De band heeft met Jeff Schroeder een hun oud-gitarist opnieuw gevonden, waardoor de band een doorstart heeft kunnen maken. Met Rick Rubin achter de knoppen weten we dat het met de productie wel goed komt. Rubin werkte met Corgan aan zijn soloplaat en dat schept een band. Toch merken we dat de heren hun rocksound matigen, Met ‘Solara’ en ’Marchin On’ zet men nog even de versterkers op 10 en een distortion erop. Vanaf het openingsnummer ‘Knights of Malta’ is de sound vooral slepend en gedoseerd. ‘Silvery Sometimes’ en ‘Travel’ zijn beide even terughoudend als het gaat om het verschil van de oude sound. We kunnen ook zeggen dat de heren nu een goede balans heeft gevonden binnen de indie poprock. Het zijn heerlijke songs die voor de diehard fans misschien te pop klinken. ‘Alienation’ en ‘With Sympathy’ zijn nu eenmaal mooie songs voor een groot publiek. Goed om Corgan zijn verhaal beter over de wereld te laten klinken. Hierdoor is de kans ook groot dat de heren richting festivals 2019 gaan. Er gaan voldoende geruchten dat men aansluit bij into the Rabbit Hole of een ander groter geworden event.
Te zien in Nederland
SX - Eros
Label Universal
Beoordeling 7
Review De titel van het album en het duo Stephanie Callebaut en Benjamin Desmet is helder en duidelijk. Daar waar Ad Visser ooit een erotische album maakte, kent dit dezelfde lading. De zuiderburen weten met hun derde album een bijna 40 minuten zwoele liedjes te maken met een erotisch tintje. Het is al een uitdagende hoes dat naadloos aansluit bij de muziek. Met een opener ‘Desire’ is de toon gezet. De zwoele zangstem verleidt de luisteraar om te blijven luisteren naar de relaxte elektro pop van ‘Sunrise’, ‘Falling’ en ‘Eros’. De songs zijn intiem en is niet direct in een hokje te plaatsen. Daarom is het album ook verrassender wanneer je de voor de hand liggende dubbele grappen hier achterwege laat. Het is een album dat in zijn geheel prima en ontspannen is. Het zou een mooie uitdaging zijn om hen op Rock Werchter of Pukkelpop de afsluiter van een dag te laten zijn en 0.30 u te laten beginnen
Te zien in Nederland
Ava Luna - Moon 2
Label Western Vinyl
Beoordeling 7,5
Review Het wordt bestempeld als een indierock act uit Brooklyn, New York. Maar het draait hier om Carlos Herdanez. Felicia Douglas neemt de zang voor haar rekening, en is de band in deze samenstelling al enige jaren samen. De elektro pop is vooral te vergelijken met een moderne new wave sound. Met hier gitaarsolo’s van o.a. ‘Centerline’ worden de klanken die door de songs klinken even doorbroken. Het is dan ook vooral een genot om te luiteren welke bijgeluiden er allemaal in de songs voorbij komen. De lounge sound van Childish, en de vrolijke klanken op ‘Unless’ en ‘Moon2’ wordt afgewisseld met de popsound van ‘Set it Off’ en de dance van ‘Deli Run’. Het aantrekkelijke aan dit album is dat het fris klinkt en door de vele bijgeluiden wordt je telkens weer prettig verrast.
Te zien in Nederland
Week 46
Herbert Gronemeyer - Tumult
Label Vertigo/ Universal
Beoordeling 8
Review De Duitse singer- songwriter Herbert Gronemeyer behoort met zijn album 4630 Bochum tot een van de best verkochte Duitstalige album in in zijn land. De man die prachtige songs heeft geschreven waaronder ‘Der Weg’, ‘Halt Mich’ en het beroemde ‘Mensch’. De man voor Nederlandsche begrippen te vergelijken met Bram Vermeulen met een status waar Andere Hazes (sr) jaloers op zijn geweest. Het is misschien voor veel mensen niet direct voor te stellen, maar hij speelde de stadions vol en weet tot op de dag van vandaag nog een bijzondere positie in te nemen in de wereld van de muziek. Zijn teksten zijn maatschappelijk bepaald, maar ook filmisch en beeldend in de teksten. Dit weet hij wederom met muziek zo op elkaar aan te sluiten dat het een geheel is. Het klinkt allemaal simpeler dan het is. De emoties spreken vanuit zijn taal met de extra expressie in de muziek vele mensen aan. De titel van het album Tumult geeft alles aan wat er in Duitsland op dit moment afspeelt. Dit album is een weerspiegeling van de mensen die hun ‘Sekundengluck’ zoeken, ‘Warum’ en de liefdesliedjes ‘Und Immer’, ‘Lebe Mit Mir Los’ en ‘Mein Lebensstrahlen’ zijn weer juweeltjes die alleen uit de pen van Gronemeyer kunnen komen.
Te zien in Nederland 1 april 2019 Afas Live te Amsterdam
Greta van Fleet - Anthem of a peaceful
Label Lava/ Republic rec.
Beoordeling 8
Review Bij de eerste klanken van ‘Age of Man’ en het album denk je dat het nieuwe van Jon Anderson of Yes in de speler zit. Dan wordt al snel het idee dat Robert Plant met Led Zeppelin een reünie heeft gevormd. Uiteindelijk weten we dat er een nieuwe rockact zich aan het grote front voegt. De Amerikaanse Greta van Fleet weet met dit album een heerlijk nostalgisch jaren 70 album in de huidige tijd te maken. Het kwartet bestaat uit de tweelingbroers Josh (zang) en Jake Kiszka (gitaar) en hun broertje Sam (bas/ toetsen). Danny Wagner is gevonden om de band met drums te ondersteunen. Het debuutalbum ‘From the Fire’ was al een prettige verrassing, maar dit album is zeker de moeite waard voor iedereen die een hart heeft voor gitaar en rock muziek. Wanneer ‘The Cold Wind’ en ‘When the Curtain Falls’ door de speakers klinkt, is het alsof de stevige rocksongs van Led Zeppelin een opleving hebben gekregen. Het iets rustiger ‘Watchin Over’ en het mooie ‘Your the One’ krijgt al meer een eigen melodieuzere sound. De melodic rock en grooves krijgen meer de overhand en met ‘Lover Leaver’ wordt het tempo opgeschroefd, zonder dat het vervelend wordt. De band weet met dit album een classic te maken. Hierdoor wordt het een uitdaging voor een vervolg album. Wie nog eens wil nagenieten van de show van 013 is er goed nieuws!
Te zien in Nederland 27 februari Afas Live te Amsterdam
Jonas Blue – Blue
Label EMI/ Virgin/ Universal
Beoordeling 7,5
Review De Britse producer en Dj Guy James Robin wist in 2015 al een deephouse versie te maken van Tracy Chapman’s song ‘Fast Car’. Hij soort daarna nog een grote hit ‘Perfect Strangers’ met JP Cooper. Met het nummer ‘Mama’ weet hij alle moeders voor zich te winnen waardoor het een enorme hit wordt.. Ze staan allemaal op zijn debuutalbum Blue en de lijst van dit soort popsongs gaat maar door. Het mooie van Blue is dat hij er wel echte liedjes van maakt. ‘Polaroid’, ‘Rise’ en ‘I See Love’ zijn alle goede songs voor een heerlijke dance party. Blue weet met zijn beats pakkende songs te maken en met een hele legio vrienden weet hij voor iedere song een ander te strikken. Nina Nisbitt, Liam Payne en Lennon Stella, Raye en Zak Abel zijn maar enkelen die hun bijdrage thuis hebben opgenomen om het door Blue te laten verwerken in een song. Het brengt mooie songs waar je vrolijk en dansend de winter mee door gaat !
Te zien in Nederland
Shinedown - Attention Attention!
Label Roadrunner/ Warner
Beoordeling 8
Review De Amerikaanse rockers Shinedown uit Jacksonville komen alweer met hun zesde album. Het is een heerlijke rockact dat over de hele wereld bekend is. Behalve in Nederland lijkt het wel. Hits kent de band niet en zeker niet in Nederland. Maar Attention Attention! De band staat morgen 12 nov in 013 te Tilburg, waar ze de tent doen trillen op hun grondvesten. Het album is kent alleen maar power songs waaronder de single ‘Devil’ en ‘Black Soul’. Het album kent een rode lijn van het hectisch en emotioneel leven van iemand met een depressie. Het wordt prachtig uitgelegd hoe dat in zijn werk gaat. De waanbeelden van ‘Monsters’, de gevaren die degene doet met ‘Pyro’ terwijl je je bewustwording uitgeschakeld in de ‘Kill Your Conscience’. Het leven van iemand met een depressie is veel al met vallen en opstaan ‘Get Up’ en ‘Darkside’, ‘Creatures’. Uiteindelijk gaat het om het positieve te laten overwinnen en het vertrouwen krijgen van de medemens in ‘Special’ om tot een ‘Briljant’ leven te komen. Dat weten de heren vol expressie op plaat te zetten. Een heerlijk rockalbum!
Te zien in Nederland
Mumford & Sons - Delta
Label V2 records
Beoordeling 8
Review Wanneer Marcus Mumford om 2007 in London zijn folkpop act opricht had hij niet kunnen voorzien dat dit een enorm succes zou worden. Het debuutalbum Sigh No More werd direct al een succes met de hits ‘Little Lion Man’, ‘the Cave’ en het ‘I Will Wait’. Met het album Babel deed men het dunnetjes over, al werd het met het album ‘Wilder’ al een stuk minder. De harmonische vocalen klinken weer prachtig bij de eerste klanken van het nieuwe album van Mumford & Sons Delta. De drama in de zang van ‘42’ versterkt de teksten over het verlies van de dierbare. Het is als een thema door dit album. De single ‘Guiding Light’ kent dezelfde strekking van afscheid. Het album is ingetogen ten opzichte van hun energieke start. Toch kent het album prachtige songs waaronder het ‘Woman’, ‘October Skies’ en de liefdesverklaring van ‘If I Say’. Het album geeft een nieuwe Mumford & Sons weer. Meer ingetogen, intiemer en met meer inhoud en kleur. Het is dan ook een mooi album geworden waar Wilder als een voorproefje voor diende. De band zal zich komend jaar op de festivals laten zien en dat is altijd een feestje!
Te zien in Nederland
Imagine Dragons - Origins
Label Interscope
Beoordeling 8
Review De band uit Las Vegas wist vijf jaar geleden door te breken met het album Night Visions. Het album Evolve uit 2017 werd wereldwijd een groot succes waardoor de verwachtingen voor dit album hoog zijn. En eerlijk is eerlijk, ze weten de kwaliteit hoog te houden en is dit album wederom een juweeltje! De indie rockers weten de sound te verschuiven naar een meer popsound met een vleugje dance. Door dat men meer gebruikt maakt van de zanglijnen en de muziek ondergeschikt te laten fungeren krijgt de tekst en zangmelodie meer de ruimte. Het openingsnummer Natural komt daardoor direct binnen en het opvolgende ‘Boomerang’ weet dit vast te houden totdat de beats en muzieksongs ‘Machine’ en ‘Cool Out’ beginnen. Met je broer als advocaat weet Dan Reynolds oprecht te zeggen dat hij een ‘Bad Liar’ is. Of het nu tegenover zij vrouw is of een ander. Mooi gegeven is dat hij wel eerlijk is en dat brengt een mooi liedje met zich mee. De West-Coast sound horen we in het akoestische folkpop nummer West Coast. Waardoor het album even breekt en een intiem tintje krijgt. Dat is even anders dan de elektrobeats van ‘Digital’. De diversiteit van het album is groot, al is het wel een geheel. Met Origins weet Imagine Dragons een prachtige opvolger te brengen die naadloos aansluit op het hun succesvol Evolve albums. Het album kent een special edition uitvoering met maar liefst 4 nieuwe songs.
Te zien in Nederland
The Grand East – What A Man
Label V2
Beoordeling 7,5
Review De Nederlandse indierockers uit Diepenheim, The Grand East weten een goed vervolg op het Movano Camerata te brengen. Het tweede album bevat goed uitgebalanceerde songs waaronder de opener ‘Away’ en het swingende ‘Apocalypse Now’. Het klinkt alsof Blaudzun de rocksound vasthoudt en nooit meer los wil laten. De songs zijn allen divers en het mooie is dat men de rust in de songs weet te brengen en te houden. ‘What A Man’ kent een heerlijk uitdagend gitaar lickje dat je meevoert naar het stevige refrein. Of het Nick Cave achtige ‘Sweet Boy’ dat ook erg doet denken aan de Nederlandse act Claw Boys Claw. Terwijl ze met ‘Who is Joe’ wederom een andere stijl toevoegen. Het is dan ook erg gevarieerd en uitdagend album. Het is zoals het nummer Straaljager in een notendop het album vertaald. Engelstalig, Nederlands sausje en de humor van het mengen van diverse muzikale stijlen. Maar vooral rock getint!
Te zien in Nederland 22 november Ekko te Utrecht 24 november Merleyn te Nijmegen 25 november Paradusi te Amsterdam 30 november Hedon te Zwolle
Paolo Conte - Live in Caracalla – 50 yea
Label BMG
Beoordeling 8
Review Eind jaren 80 wist de Italiaanse zanger, componist en tekstschrijven, de huidige singer-songwriter zelf door te breken bij het grote publiek met het nummer Max. De man is vorig jaar 80 geworden en viert tevens het 50 jarig bestaan van het nummer ‘Azzurro’. Een song van Conte dat het volk van Italië als een lijflied in de armen heeft genomen. Het album is wederom een live album, zoals die de afgelopen jaren van het verscheen. In het prachtige theater Caracalla van Rome laat hij zijn prachtige songs klinken. De verbinding van piano, jazz en pop weet Conte al jaren te combineren in mooie luisterliedjes waaronder ‘Alle Prese Con Una Verde Milonga’, ‘Madeleine’, ‘Eden’n en ‘Come Di’. De veelzijdig kunstenaar houdt zich naast de muziek ook bezig met het maken van musicals, schilderijen en componeerde film muziek. De charmante songs kennen altijd een treurig tintje en door zijn stem klinkt het allemaal als een goed advies van de oudere man. Het tweede deel van het album krijgen de uptempo songs meer de ruimte waaronder het ‘Dancing’ en het ‘Gli Impermeabili’. Dan horen we ook de blazers meer hun intrede doen en het achtergrond orkest om tot het 2 minuten durende topstuk te komen. Over de Azuurblauwe stranden van Italië. Daar waar Conte in zijn eentje door de dorpen en over de stranden loopt en zich meester maakt van zijn gedachten. De creatieve geest brengt op dit album een nieuw nummer ‘Lavavetri’ en eindigt dit album met ‘Bye Music’. Hopelijk dat dit geen voorbode is zoals we het de laatste jaren hebben gezien bij andere artiesten. Conto klinkt nog steeds even levendig en laat wederom horen dat een taalbarrière verdwijnt wanneer de muziek prachtig is.
Te zien in Nederland
Michael Varekamp – Elektra
Label Sound of Art
Beoordeling 7,5
Review Het is de Nederlandse Trompettist Michael Varekamp die het afgelopen jaar veelvuldig in het theater stond. Dan weer met het programma Louis! en met Billie! De producties over de legendarische Louis Armstrong, Miles Davies en Billie Holiday is op het lijf van Varekamp geschreven. De ingetogenheid en beheersing van de trompet doet deze legenden herleven. Samen met zijn band dook men in de wereld van New Orleans en de Jazz. Van hieruit worden de jazz helden geëerd. Maar een band is er ook voor om eigen uitdagingen aan te gaan. De zoektocht naar de magie van samen te spelen en de intimiteit binnen de muziek te vinden. Dit weet Varekamp met Jerome Hom op gitaar te vinden. Het 30 minuten durend titelstuk is een trip van muzikale afstemming en improvisatie. Met ‘Miles form Here’ wordt Miles Davis in het licht gezet. Een ode aan de Jimi Hendrix van de trompetten is hierbij dan ook ruim voldoende geslaagd. Het is buiten de gebaande wegen een weg te zoeken naar iets nieuws. ‘In Orbit’ wordt in 2 minuten een experimenteel stukje uitgewerkt, al is het niet direct een toevoeging op het album. Het album dat uit 2 schijven bestaat. Op de tweede schijf horen we gitarist Jerome Hol meer aan het werk. Het gitaarwerk soleert en geeft de drive meer aan, waar Varekamp zijn ruimte neemt om te dueleren in ‘Space Cowbow No.1’, ‘Black Madonna’ en het meer geïmproviseerde ‘Space Grace’. Een jazz album waar de trompet volledig tot zijn recht komt zonder een overdreven aanwezigheid
Te zien in Nederland
David Allred - The Transisttion
Label Erased Tapes / Konkurrent
Beoordeling 7,5
Review Wanneer de Amerikaanse producer en soundengineer David Allred de muzikant Peter Broderick ontmoet, ontstaat er een muzikaal chemie tussen de heren. Een experimentele zoektocht naar het juiste geluid is voor beide heren niet vreemd. Het uit zich dan ook in dit album waar de heren elkaar vinden in soms uitgebalanceerde melodieën op monotone klanken. Wanneer de trompetten van Allred klinken op ‘For Cantherine’ is het bedje wat er onder ligt meedeinend en volgzaam. Maar Allred beheerst veel instrumenten waaronder de piano. Met ‘Randy and Susan’ weet hij een klein liedje te maken dat erg broos is. Het filmisch en spannende titelstuk is vooral meeslepend en moet je ondergaan. Je laten leiden door de klanken van de instrumenten en harmonische vocalen die je gehoor strelen. Deze vocalen hoor je later in ‘The Garden’ a capella terug. Mooi en uitgebalanceerd is hierbij ook een thema, zoals het gehele album in elkaar zit. Een album van muzikanten die even iets langer hebben nagedacht over hoe ze deze songs zouden gaan opnemen…
Te zien in Nederland
Empress of - US
Label Caroline Rec.
Beoordeling 7
Review Het is de Latin Amerikaanse singer – songwriter Lorely Rodrigues die in 2015 met het album Me verscheen. Nu weet ze dat ze er niet alleen voor staat en komt ze met het nieuwe US. Onder het genot van een potje Tarot kaarten trekken pakt Lorely The Empress uit de stapel en besluit dat dit de naam wordt waarmee ze de wereld wil veroveren. De elektropop van haar zijn vooral liedjes te noemen. Met ‘Trust Me Baby’ laat ze haar latin klinken al heeft het ook iets van een van een tienerpop sound a la Britney Spears. Het ‘When I’m With Him’ is inmiddels een hit geworden. Toch blijft het album met de songs ‘All For Nothin’, ‘I Don’t Even Smoke Weed’ en ‘Again’ vooral braaf en hoog gezongen. Maar echt inspirerend is niet album niet. In het kader van US is ze mij al even een poosje geleden kwijt geraakt, maar ik begrijp dat hier zeker een publiek voor is.
Te zien in Nederland
Cari Cari – Anaana
Label ink Music
Beoordeling 7,5
Review Het duo uit Australië Stephanie Widmer en Alexander Kock weet met hun debuutalbum een herkenbaar Australisch geluid te maken. Gewapend met een didgeridoo in het titelstuk gaan ze de wereld veroveren. Het duo weet een ingetogen maar met een heerlijke drive popsongs te maken. Songs die even anders zijn waardoor het onder een vorm van indie sound wordt geplaatst, maar prima mee kan in de popscene. Van de spannende songs met surfgitaren op ‘Mapache’ naar de spanning in de songs met inheemse klanken van ‘Mazuka’. Het geeft aan dat het duo buiten de gebaande paden durft te gaan en andere instrumenten binnen hun popsongs weten te brengen. Hoewel ‘After the Goldrush’ een titel is dat gelinkt wordt aan Neil Young, heeft het nummer niets met hem te maken. De filmische spanning van Tarantino horen we ook in dit nummer terug. Met het nummer ‘Nothing Older than Yesterday’ wil men de wereld veroveren. Van Australie tot Jamaica en via Europa naan Amerika. De start is gemaakt en met hun indiepop weet men zeker een andere sound te brengen dan menig andere act. Het is dan ook prettig om dit duo komend jaar op de festivals te mogen begroeten.
Te zien in Nederland
Orchestra of Spheres – Mirror
Label Fire / Konkurrent
Beoordeling 7
Review De psychedelische elektro dance act Orchestra of Spheres uit New Zealand weet al enige jaren de rechte lijn in de muzikale verwarring te vinden. De songs zijn hectisch, vol overgave en veel melodie en noise. Met het album Mirror weet de band wederom te verrassen met vele melodieuze sounds in een wereld van beats, elektronica en ritmische herhaling op drums. Het openingsnummer en titelstuk neemt je direct mee in de hectiek van sounds en wisselende ritmes. De over gain ingestelde zang klinkt alsof men in een kerk de songs van het album heeft opgenomen. Met ‘Chimes’ klinken de herhalende zangstukken als klankschalen door het nummer. Erg mooi opgepakt dat en creatief ingezet, al horen we dit later in ‘Sandpiper’ op een andere manier terug. Alsof de zang een bijdrage levert aan de percussie instrumenten. Wanneer de tweede helft van het album na ‘Black and White’ aanbreekt is het hectische klanken kakafonie ingewisseld in een moment van rust. De rustgevende natuurklanken worden nagebootst en is ‘Omni’ een heerlijk rustpunt op het album. Daarna valt de band in herhaling of is het gewoon dat het aantal songs net iets te veel zijn om het verder boeiend te houden.
Te zien in Nederland
Jeditah – Waves
Label eigen beheer
Beoordeling 7,5
Review Het is de Amsterdamse zangeres en producer Jeditah die met het debuut Waves de vaderlandse elektropop een nieuw impuls geeft. Samen met drummer Otto de Jong en Cellist Brandan Jan Walsh nam ze de nummers op en met Martha Jane Settles vulde ze de vocalen in. Wanneer het opgenomen product naar de master Martijn Groeneveld (Blaudzun, Ronde) wordt de klank helemaal gevormd tot een prachtig eindproduct. De droompop van ‘Horseman’ is een geheel andere sound dan waarmee het album begint. ‘The Night’ is vooral pop gericht en catchy genoeg om als hit door te gaan. Het pakt je direct waardoor het een visitekaartje is voor het gehele album. Al is er gekozen om ‘You and Me’ tot single te brengen. Een nummer waarbij de innerlijke strijd een kunst is om dat dat niet te serieus te nemen. Soms zijn de dingen nu eenmaal zo en dat is het dan. Met James Blake, Bjork en PJ Harvey als inspiratiebron, horen we op Waves een mooie mix van deze drie helden. Het is uitdagend, geestig en relaxt in een. Het doet soms denken aan een moderne Suzanne Vega. Wanneer ze met ‘Beth’ afsluit kunnen we wel zeggen dat het een geslaagd debuut EP is.
Te zien in Nederland
Farzane Zamen - Z Bent
Label Grappa/ PIAS
Beoordeling 7,5
Review Wie denkt dat het allemaal in Iran nog een drama is, is het album van Farzane Zamen een uitkomst. Haar verhaal is een weerspiegeling van wat er in Iran gebeurd. Hoewel ze inmiddels 15 albums op de markt heeft gebracht, weet ze de aandacht inmiddels te trekken. Het album bestaat dan ook uit 6 songs met een mondiale dance elektropop sound. De oosterse klanken die men daar produceert weet ze te koppelen met een westers tintje. ‘Haram’ had ook een song van Grace Jones kunnen zijn. Met de Arabsound met strijkers en beats weet ze zeker te boeien. Of dit nu komt omdat ze een tijdje in Noorwegen en Zweden verblijft. Ze heeft door haar songs ‘Dance With Us’ en ‘Forbidden Voices’ toch de aandacht op het land en haar muziek te leggen. En eerlijk is eerlijk, het heeft misschien een extra draaironde nodig, dan zijn de songs zeker aantrekkelijk en neuriënd zing je de refreintjes zo mee.
Te zien in Nederland